Loanne: boekverslag 3: J. K. Rowling - Harry Potter and the Deathly Hallows

1. Beschrijvingsopdracht

A Complete titelbeschrijving
J.K. Rowling, Harry Potter and the Deathly Hallows, Londen 2007 (eerste druk)

B Korte motievatie boekkeuze
Ik heb dit boek gekozen, omdat ik het laatste deel van Harry Potter erg graag wou lezen. Ik had dan ook al alle voorgaande delen gelezen en het laatste deel mogt natuurlijk niet ontbreken. Toen dit boek uitkwam en ik hoorde dat je deze mocht lezen voor je mondeling, ben ik hem ook meteen gaan halen.

C Korte weergave inhoud
De belangrijkste personage van het boek, dus de hoofdpersoon, is Harry Potter. Het hele boek draait om de zoektocht van Harry naar de gruzielementen van Voldemort en de Relieken van de dood. Zijn twee beste vrienden, Hermelien Griffel en Ron Wemel, helpen hem hierbij.

Het verhaal begint in het huis van de familie Malfidus. Hier worden plannen beraamt om Harry te vermoorden en wel op de volgende manier: ze zullen hem onderscheppen, als die het huis van zijn oom en tante verlaat. Severus Sneep, een van de deatheaters, weet namelijk wanneer Harry vertrekt en waarmee.

In de tijd dat Voldemort en zijn gang deze plannen beramen, zit Harry natuurlijk niet stil. Na zijn oom en tante overtuigt te hebben het huis te verlaten, vanwege de opheffing van de magische bescherming op het huis, moet hij veilig gesteld worden voor Voldemort. Hierop is een plan bedacht: Harry zal, tegelijk met de andere leden van de Orde van de Feniks, naar een veilige schuilplaats vliegen. Een aantal leden van de Orde van de Feniks drinken wisseldrank, waardoor ze veranderen in Harry’s. De bedoeling hiervan is dat alle Harry’s, waaronder de echte, naar een andere locatie vliegen, om zo heer Voldemort te misleiden. Helaas verloopt niet alles volgens plan. Tijdens de vlucht worden de leden onderschept door de deatheaters. Harry komt ongedeerd aan op de bestemde plaats, maar dit valt niet voor iedereen te zeggen. Zo vindt Alastor Dolleman de dood, verliest Harry zijn uil Hedwig en is Levenius Lorrebos spoorloos verdwenen. De rest heeft de bestemmingen gelukkig wel bereikt en is na aankomst zo snel mogelijk met de viavia naar het huis van meneer en mevrouw Wemel gegaan (dit was het verzamelpunt).

In huizen Wemel veroorzaakt de voorbereiding van de bruiloft van Bill Wemel en Fleur Delacour een hoop stress. Harry, Ron en Hermelien worden flink aan het werk gezet door mevrouw Wemel. Dit doet ze in de hoop dat de drie geen plannen kunnen maken om Voldemort te verslaan. Ondanks al deze werkzaamheden lukt het hun echter wel om dit te doen. Zo spreken ze af niet meer terug naar school te gaan, maar de gruzielementen van Voldemort op te sporen en te vernietigen. Een der dagen voor de bruiloft komt de minister van toverkunst, Rufus Schobbejak, langs met een aantal spullen die Albus Perkamentus voor hen nagelaten heeft. Zo krijgen ze een lichtdover, een boek over oude Runnen en een snaai. Overigens zou Harry ook nog het zwaard van Griffoendor krijgen, maar omdat het zwaard toebehoord aan Zweinstein krijgt hij het niet. De spullen die ze gekregen hebben zullen later van pas komen. De bruiloft verloopt totaal niet volgens plan. Tijdens de bruiloft meld de Patronus van Romeo Wolkenveldt dat Rufus Schobbejak is vermoord en dat voldemort het ministerie overgenomen heeft. Kort daarna arriveren de deatheaters op de bruiloft en wordt het een grote chaos. Harry, Ron en Hermelien weten echter wel te ontkomen en vluchtten naar het huis van Harry. (dit huis behoorde eerst tot de peet oom van Harry, Sirius, maar deze is al eerder gestorven. Daarna werd het eigendom van Harry).

In dit huis, Grimboudplein 12, woont eveneens de huiself van de familie Zwarts: Knijster. Deze huiself bewijst Harry een goede dienst, wanneer hij hem helpt met de opsporing van een gruzielement: het medaillon. Knijster weet dat Dorothea Omber het medaillon nu in bezit heeft en om die reden besluit Harry om het ministerie binnen te dringen. Om het ministerie binnen te komen, gebruiken Harry, Ron en Hermelien een wisseldrankje, waarna ze iemand worden die daar werkt. Na wat oponthoud arriveren ze in de kelder van het ministerie, waar een rechtszaak gehouden wordt voor Modderbloedjes. In deze kelder bevindt Omber zich. Hoewel de zaal vol zit, weten ze toch het medaillon (wat Omber om heeft) te bemachtigen. Dit blijft echter niet ongemerkt. De drie belanden in een gevecht en als ze uiteindelijk de kans zijn om weg te verdwijnselen, klampt een deatheater zich vast aan Hermelien en nemen hem mee. Op die manier hebben de deatheaters hun schuilplaats ontdekt, waardoor ze genoodzaakt waren ergens anders heen te gaan. Vanaf dan trekken de drie rond met een soort tent, waar ze dan een heleboel bescherming spreuken en bezweringen op los laten.

Tijdens de trektocht proberen de drie erachter te komen wat het volgende gruzielement is en hoe ze deze kunnen vernietigen. Helaas krijgen de drie ruzie, waarna Ron de benen neemt. Harry en Hermelien blijven dus met zijn tweeën over. Na het vertrek van Ron, besluiten ze om naar de geboorteplaats van Harry te gaan: Godric’s Hallow. Hier worden ze in de val gelokt door een onbekende dame, die de slang van Voldemort blijkt te zijn. Ze weten ternauwernood weg te komen, maar helaas sneuvelt de toverstaf van Harry.Als Harry een avond niet kan slapen en naar buiten kijkt ziet hij een patronus in de vorm van een hert. Deze lokt hem naar een klein vijvertje, waar het zwaard van Griffoendor in ligt. Als Harry deze probeert op te duiken, wordt hij bijna gekild door het medaillon (gruzielement) wat hij om heeft. Hij wordt echter gered door Ron (die zich weer aansluit bij Harry en Hermelien).Dan komt Hermelien erachter dat er een teken in Perkamentus boek staat, wat ze ook bij iemand gezien hadden op de bruiloft, namelijk bij Xenophilius Leeflang. Ze besluiten hem een bezoekje te brengen.

Xenophilius vertelt over ‘the deathly hallows’. Het verhaal gaat als volgt: er waren ooit drie broers, die de dood wilden overwinnen. Om dit te bereiken mochten ze alle drie een wens doen. Ze wensten de volgende dingen: de elder wand, Resurrection Stone en de invisibility cloak. Het symbool, waar Hermelien het over had, wordt door deze drie dingen gevormd. Harry herkent de Resurrections Stone (die Perkamentus in het vorige deel vernietigd heeft, omdat daar een gruzielement van Voldemort inzat) en de Invisibility cloak (deze bezit hij namelijk zelf). Ook komt hij eindelijk te weten waar Voldemort naar opzoek is (af en toe kan Harry en Voldemort komen en ziet hij wat hij doet). Voldemort wil de Elder wand te pakken krijgen.

Op een gegeven moment komen de drie ernstig in de problemen. Harry noemde namelijk een keer de naam Voldemort (wanneer deze naam wordt gezegd, weten de deatheaters meteen waar je zit. Er zit zeg maar een taboe op). Door deze fout belandden de drie in huizen Malfidus, waar ze gevangen genomen werden. Zij waren overigens niet de enige, Loena Leeflang, Olivander en Grijphaak werden daar ook gevangen gehouden. Gelukkig werd iedereen op tijd gered door Dobby, de huiself van Zweinstein en Harry’s trouwe vriend. Helaas overleed Dobby onder het gevecht met de deatheaters.

Tijdens het verblijf in de kerker heeft Grijphaak, een kobold die werkzaam is in de tovenaarsbank, verteld dat Bellatrix kort geleden een gruzielement in de kluis heeft gelegd. Grijphaak wil hen wel helpen om het gebouw binnen te dringen in ruil voor het zwaard van Griffoender. Dit zwaard was namelijk gesmeed door de kobolden en behoorde volgens Grijphaak tot hen. Hoewel het zwaard het enige middel was om een gruzielement te vernietigen, stemde harry hier toch mee in. Dan bezoeken ze de tovenaarsbank, Hermelien vermomd als Bellatrix en Harry en Ron verborgen onder de Invisibility cloak. De kobolden kregen te laat door dat er inbrekers waren, waarna de drie ternauwernood konden vluchten (met behulp van de blinde draak). En jawel, ze hadden weer een gruzielement te pakken, namelijk een beker.

Kort daarna verdwijnselen de drie naar Zweinveld, omdat Harry een visioen gekregen heeft dat er een gruzielement te vinden is in Zweinstein. Dit was niet zo’n slimme actie, want Voldemort wist dat Harry naar de gruzielementen opzoek was en had Zweinstein daarom goed bewaakt. Bij aankomst werden ze dan ook gelijk omsingeld door deatheaters. Ze werden echter gered door Desiderius Perkamentus, de broer van Albus. Door hem kwamen ze erachter dat ze via zijn huis in de kamer van hoge nood van Zweinstein konden komen en Lubbermans hielp hen hierbij.In de kamer van nood treft Harry een hoop leden van de strijders van Perkamentus (een door Harry opgerichte club om tegen Voldemort te strijden) en ook leden van de orde van de Feniks. Hij heeft echter geen tijd om bij te kletsen, want hij moet opzoek naar het diadeem van Ravenklauw. Harry denkt namelijk dat dit een gruzielement is. Tijdens zijn zoektocht samen met Loena komt hij een deatheater tegen. Deze deatheater had Voldemort al opgeroepen voordat ze hem hadden kunnen verlammen, waardoor ze nu echt vaart moesten maken. Dan bedenkt Harry zich opeens dat hij het diadeem heeft zien liggen in de kamer van hoge nood en vertrekt onmiddellijk daarheen. Daar aangekomen blijkt hij niet de enige te zijn daar, hij komt namelijk Malfoy, Korzel en kwast (medeleerlingen en deatheaters) tegen. Er ontstaat weer een gevecht, maar dit in het voordeel van Harry. Door de zwarte kunst die Korzel gebruikt, namelijk een of ander vuur, wordt het diadeem vernietigd. Dankzij het vuur weten Harry ook nog te ontsnappen. (Overigens hebben Ron en Hermelien de beker, het gruzielement, kunnen vernietigen met de tanden van de Basilisk).

Hierna krijgt Harry ineens weer heel erg last van zin litteken, de verbinding tussen hem en Voldemort, in ziet dat hij zich samen met Sneep in het Krijsende Krot bevind. Harry, Ron en Hermelien gaan erheen en luisteren Voldemort af. Tijdens het afluisteren wordt Sneep vermoord door Voldemort. (Hij vermoorde zijn trouwste dienaar Sneep, omdat hij dacht dat hij dan de bezitter zou worden van de Elder wand). Hierna ging Voldemort naar Zweinstein, om Harry op te zoeken. Ondertussen zijn de drie naar Sneep toe gelopen, waarna Sneep zijn gedachten afstaat aan Harry. Als Harry deze in de hersenpan van Perkamentus stopt, ziet hij een heleboel gebeurtenissen uit het leven van Sneep. Hieruit kan hij concluderen dat Sneep aan de goede kant stond, dus aan zijn kant. Sneep heeft al die tijd geprobeerd om Harry te redden. Verder kom je te weten dat hij Perkamentus heeft gedood in opdracht van Perkamentus zelf. Overigens was de ‘hert’ patronus ook van Sneep. Hij had dus alles gedaan om Harry te helpen en ondertussen heer Voldemort laten denken dat hij een echte deatheater was. Daarnaast komt Harry, doordat hij een gesprek tussen Perkamentus en Sneep ziet, erachter dat zijn litteken zelf ook een gruzielement is. Dit houd in dat Harry vermoord moet worden, omdat er anders nog een deel van Voldemort over zou blijven. Als hij dit beseft stort zijn hele wereld in en besluit hij om Voldemort op te zoeken (zonder de anderen).

Harry vind hem in het Verboden Bos, waarna Voldemort de Avada Kedavra vloek uitspreekt. Daardoor valt Harry ‘dood’ neer en vieren de deatheaters en Voldemort de overwinning. Hagrid, die daar gevangen was, moet Harry terug dragen naar het kasteel. Hier aangekomen zegt Voldemort dat Harry dood is en dat iedereen zich beter over kan geven, anders zou er alleen maar onnodig, zuiver bloed verspilt worden. Iedereen is helemaal in shock, maar een aantal verzetten zich nog steeds. Zo dood Marcel Lubbermans het laatste gruzielement, de slang, en mevrouw Wemel vermoordt Bellatrix. Op een gegeven moment komt de ‘dode’ Harry (hij was dus niet echt dood) in actie en vuurt een aantal spreuken op Voldemort af. Iedereen ziet dat Harry nog leeft en de hoop keert terug. Dan gaan Harry en Voldemort een duel aan, op leven en dood. Voldemort denkt dat hij wint met zijn Elder wand, maar dat heeft die goed mis. De vloek keerde zich tot hem, waarna hij dus het lootje legde. Uiteindelijk, na al die jaren, heeft Harry heer Voldemort weten te verslaan en het slechte overwonnen.

In het laatste hoofdstuk van het boek kan je lezen hoe het er negentien jaar later aan toe gaat. Het belangrijkste hiervan is dat Harry uiteindelijk toch is getrouwd met Ginny. Samen hebben ze drie kinderen, die vernoemd zijn naar de belangrijkste personen uit Harry’s leven: James, Albus Perkamentus en Lilly. Ook Hermelien en Ron zijn getrouwd. Zij hebben twee kinderen gekregen, genaamd Hugo en Rose.

2. Verdiepingsopdracht

Beste Harry,

Hoe gaat het nu met jou? Ik hoorde laatst dat je getrouwd bent met Ginny en dat jullie al drie kinderen hebben! Wat leuk dat je ze vernoemd hebt naar belangrijke personen uit je leven. Ik schrijf deze brief, omdat ik laatst terug dacht aan de tijd dat jij het opnam tegen Voldemort en hem uiteindelijk ook versloeg. Ik wou je even zeggen dat ik het erg dapper van je vond hoe jij het kwade te lijf ging, ondanks alle tegenslagen. Zo hoorde ik dat jullie af en toe flink in de problemen zaten.
Gelukkig hebben jullie je er wel elke keer weer uit weten te redden, vooral doordat jullie zo’n goed team vormen. Nou ja, een goed team vormden jullie niet de gehele tijd. Zo is Ron een keer weggelopen na een heftige ruzie. Ik was wel even geschokt toen mij dat verteld werd hoor. Het was natuurlijk helemaal niet verstandig om in zo’n duistere tijd ruzie te maken met je vrienden, deze moet je juist dicht bij je houden (zoals je peet vader, sirius, je ooit nog verteld heeft. Weet je het nog? Hij zei: ,,keep you’re friends close Harry”).
Ook vond ik het jammer dat je in het begin niet alles durfde te vertellen aan Ron en Hermelien. Zij waren je beste vrienden Harry, je had hun echt wel in vertrouwen kunnen nemen en dat had jouw last ook minder erg gemaakt. Dus, wanneer je ooit nog eens in de problemen zit, moet je met je vrienden erover praten en niet alles opkroppen. Dit zal heel erg opluchten en misschien weten zij zelfs wel hoe ze het probleem kunnen verhelpen.
Nu lijkt het misschien dat ik van alles aan te merken heb over jouw gedrag, maar dat valt allemaal reuze mee. Je hebt echt zoveel goede dingen gedaan, en het belangrijkste je bent ‘goed’ gebleven. De verleiding om over te stappen naar het kwade zal er ongetwijfeld geweest zijn, omdat dit gewoon de makkelijkste weg zou zijn. Gelukkig heb jij vast gehouden aan het goede. Zo stond ik perplex door het feit dat jij Malfoy hebt gered in de kamer van hoge nood. Hij was een erge vijand voor jou en boorde je altijd in de grond, maar toch deed jij het. Én dat maakt jou nou zo geweldig, snap je dat Harry?
Ook heb jij veel gevaren overwonnen, je bent zelfs een aantal keren in het hol van de leeuw gekropen en er bijna zonder schrammen weer uitgekomen. Ik vond het echt zo verbazingwekkend dat het je elke keer weer lukte om aan Voldemort en zijn volgelingen te ontkomen. Het leek wel alsof niets te hoog gegrepen was voor jullie drieën (Hermelien en Ron hebben je natuurlijk ook uitstekend geholpen en stonden ‘bijna’ altijd voor je klaar). Het is echter wel zo dat jullie een keer onnodig in de problemen kwamen, doordat jij de naam van Voldemort zei. Dit was natuurlijk helemaal niet slim van jou, beste Harry, want je wist dat er een taboe op de naam zat. Hiermee bracht je niet alleen jezelf in gevaar, maar ook je beste vrienden. Het zag er zelfs even naar uit dat jullie het niet zouden halen! Gelukkig voor jou kwam je goede vriend Dobby opdagen, die jullie uit de put heeft gered, maar wel ten koste van zijn eigen leven. Wat er allemaal zou gebeuren nadat jij de naam Voldemort had genoemd, kon je natuurlijk ook niet weten, dus ik verwijt je niks. Het is echter wel een wijze les voor jou. In het vervolg moet je eerst goed nadenken voordat je iets zegt of doet, dat zal je hele leven van belang zijn.
We zijn nu inmiddels beland bij het laatste deel van mijn brief, maar zeker niet het minste. Toen je erachter kwam dat Voldemort jou moest doden, vanwege een gruzielement dat in je zat, stortte je leven even in elkaar. Dat snap ik natuurlijk volkomen, want je moest gewoon jezelf laten vermoorden. Wat je in deze toestand van verbijstering hebt gedaan, was echter niet heel erg slim. Je bent zonder iemand te waarschuwen wat je ging doen, opzoek gegaan naar Voldemort. Je had niet eens afscheid genomen van je naasten en verteld hoe alles zat. Maar goed je hebt het dus wel gedaan en dát was dan weer wel goed van je. Het kon gewoon niet anders dan op die manier, dat wist jij ook. Gelukkig bleef je wel leven, maar liet je dit niet merken aan Voldemort en de deatheaters. Hierdoor kon je uiteindelijk toch nog aan hun ontkomen en een eerlijk gevecht starten met Voldemort, dat jij natuurlijk won. Ja Harry, jij bent degene die Voldemort, een van de beste tovenaars van de wereld (al zij het een kwaadaardige), verslagen heeft. Iedereen is echt heel erg trots op jou Harry en ik natuurlijk ook! Jij hebt een einde gemaakt aan het kwade en de mensen weer hoop gegeven, hiervoor ben ik jou eeuwig dankbaar. Harry ik geloof voor altijd in jou en zal jou nooit vergeten!

Groetjes,

Loanne (Ex-leerling van Zweinstein)

P.s vriendelijke groeten aan Ginny.

3. Evaluatie

A Ik vond dit deel, net zoals alle andere delen van Harry Potter, erg goed geschreven. Het leuke aan de Harry Potter boeken is dat er gebruik is gemaakt van een grote fantasie, maar het voor je gevoel toch werkelijkheid lijkt als je het leest. Alles is gewoon zo echt beschreven, dat je het helemaal voor je kunt zien. Ook kan je je heel goed inleven in de personages, omdat de gevoelens goed worden beschreven. Daarnaast is het natuurlijk een prachtig verhaal, dat heel anders is dan de verhalen in andere boeken. Hoewel ik alle boeken van Harry erg leuk vond, is dit toch wel het beste deel. Er zitten bijvoorbeeld veel verassingen in het boek verborgen. Zo kom je erachter dat Sneep al die tijd voor het goede vocht, terwijl je eigenlijk al vanaf het eerste deel denkt dat hij door en door slecht is. Ook blijkt dat harry een gruzielement is, wat ik nooit had verwacht. Daarnaast is het natuurlijk ook erg leuk om te lezen dat Harry het kwade, dus Voldemort, verslaat.

B De verdiepingsopdracht vond ik in het begin wel erg moeilijk. Ik had namelijk geen idee wat ik moest schrijven, het is ook heel raar om naar een personage uit een boek te schrijven. Toen ik eenmaal begonnen was met typen, schoot me het ene na het andere te binnen. Uiteindelijk is het dus toch wel goed gekomen (tenminste, dat denk ik. Of u het een goede brief vindt weet ik natuurlijk niet).

C zie B.