O my luve's like a red, red rose.
That's newly sprung in June;
O my luve's like a melodie
That's sweetly play'd in tune.
As fair art thou, my bonnie lass,
So deep in luve am I;
And I will love thee still, my Dear,
Till a'the seas gang dry.
Till a' the seas gang dry, my Dear,
And the rocks melt wi' the sun:
I will luve thee still, my Dear,
While the sands o'life shall run.
And fare thee weel my only Luve!
And fare thee weel a while!
And I will come again, my Luve,
Tho' it were ten thousand mile!
2 opmerkingen:
Plot: De dichter beschrijft in dit gedicht hoeveel hij van zijn geliefde houdt.
Theme: liefde en de vergankelijkheid van tijd. De dichter vergelijkt zijn liefde met een roos. De tijd kan dingen veranderen, zo kan de roos verwelken en de liefde vergaan.
Characters: In het gedicht spreekt de dichter zijn geliefde aan. Zijn geliefde is de ‘enige’ character.
Point of view: Het gedicht is verteld door een ikpersoon, dus vanuit het ik-perspectief. De schrijver is in dit geval de ikpersoon.
Personal Opinion: Ook dit gedicht vinden we wel mooi. Zo is het erg mooi hoe de dichter zijn liefde beschrijft en ook hoe hij deze vergelijkt met een rode roos. De verborgen boodschap van de vergankelijkheid is iets wat het gedicht een echte diepgang geeft.
Beste Teuntje en Loanne,
Rick en ik vinden dat er in de tweede strofe een chute plaats vindt, vinden jullie dat ook? Of is dat pas vanaf de derde strofe volgens jullie.
Wij zijn het met jullie eens dat de dichter schrijft over de liefde en de vergankelijkheid hiervan. Liefde kan mooi zijn, maar ook vergaan zoals zich dat in dit gedicht afspeeld.
Wij horen het wel!
Rick en Dominique
(http://engelsliteratuur.blogspot.com/)
Een reactie posten